معاد در آئین – مجوس (زرتشت)

اختصاص نداشتن معاد به مسلمانان
اعتقاد به معاد به مسلمانان اختصاص ندارد بلکه تمام ادیان الهی دیگر این عقیده را دارند که بعد از مرگ دنیا تمام نمی شود بلکه نوعی زندگی ذیگر بعد از مرگ وجود دارد .در این مختصر عقیده آیین مجوس را درباره معاد ذکر می کنیم

در اوستا برای هر یک از تعالیم سه گانه (کردار نیک، پندار نیک، گفتار نیک) پس از مرگ مقام و مرتبه ویژه ای معین کرده است.

اولین درجه که جای اندیشه است در کره ستارگان است دومین درجه در فلک ها و سومین درجه در فضای بلند ترین روشنایی واقع است.

روان نیکوکار پس از طی سه مرحله به فروغ بی پایان می رسد و در آنجا بارگاه اهورا یا عرش اعظم است بهشت نیز در این مکان قرار دارد . بنابر این برای آدم نیکو منش چهار مرتبه وبرای دوزخ نیز چهار مرتبه و برای اندیشه و گفتار و کردار نیز چهار مرتبه وجود دارد.

مجوسیان اعتقاد دارند روح مرده تا سه روز کنار مرده می ماند و صبح روز چهارم از بدن مرده جدا می شود. آنها اعتقاذ ذارند که وجدان آدم نیکو کار به صورت دختر زیبایی در می آید و او را به سوی بهشت هدایت میکند و او را از روی پل صراط که زیر آن نهری از فلز گداخته جریان دارد به سرعت عبور می دهد ولی وجدان آدم بدکار به صورت پیرزنی بد قیافه در می آید و او را به طرف جهنم هدایت می کند. او از روی پل باریک صراط به آتش می اقتد و بعد از ظی مراحل به چهارمین طبقه که جای تاریک و محل بدکاران است می رسد
نتیجه:
ضمنا این مطالبی که ذکر شد به این معنا نیست که ما تمام اعتقادات مجوس(زرتشت) را قبول داریم بلکه خواستیم بگوییم که اعتقاد به معاد از مسلمات آیین یهود است.