جاهلیت مدرن

رویت امام زمان به چشم دل نیازمند است

برای دیدن حضرت نیاز نیست راهی کوه و بیابان شویم .اگر ماقابلیتش را داشته باشیم خود حضرت به سراغ ما می آید.برا دیدن حضرت باید دل را تصفیه کرد .اگر دل تصفیه شد،امواج حضرت به راحتی به قلب ما میتابد.اما اگر دل تاریک بود و گرد و خاک آنرا گرفته بود دیگر انوار حضرت به درستی به فلب ما ساطع نمی شود

آری برا دیدار حضرت باید دل را صیقل داد تا اگر چشم دل اورا دید چشم باطن بتواند اورا تشخیص دهد وگرنه کوری چشم باطن چشم ظاهر را هم کور میکند.البته این واقعیت مربوط به زمان ما نیست بلکه در زمان ائمه سابق نیز وجود داشته.

ابو بصیر میگوید:با امام باقر(علیه السلام )وارد مسجد شدیم،درحالی که مردم در مسجد در حال رفت و آمد بودند.حضرت به من فرمود:از مردم بپرس آیا مرا میبیند؟من رفتم و از هر کس سوال کردم آیا امام محمد باقر(علیه السلام)را دیده ای میگفت نه ،در حالی که امام آنجا ایستاده بود.تا اینکه ابو هارون که مردی نا بینا بود وارد شدحضرت فرمود:برو از او هم بپرس.رفتم و به او گفتم:آیا تو امام محمد باقر(علیه السلام)را میبینی؟او گفت آری و جای حضرت را نیزنشان داد.گفتم چطور میدانی؟گفت: چطور ندانم در حالی که او نور ساطع  هست؟

ابو هارون گرچه نابینا بود اما دلش آینه صاف وپاکی است که زنگار ندارد و برای همین میتواند نور امام را درک کند مابقی گرچه چشمشان بیناست ولی چون دل آنها پاک نیست نور حضرت را نمیبیند